Η προεδρία Τραμπ επηρεάζει την ευρωπαϊκή αγορά αυτοκινήτων;

Από την ανάληψη των καθηκόντων του πριν από δεκαοκτώ μήνες, το Ντόναλντ Τραμπ έχει εντείνει τις επιθέσεις του στο εμπόριο με την Ευρώπη. Αφού επέβαλε υψηλότερους δασμούς στον ευρωπαϊκό χάλυβα (+25%) και στο αλουμίνιο (+10%), εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να επιβάλει δασμούς ύψους 2,5% έως 20 ή 25% στα μη αμερικανικά αυτοκίνητα.

Υπό το πρίσμα των ενεργειών της κυβέρνησης Τραμπ, η Ευρώπη αποφάσισε να αντιδράσει πολύ πρόσφατα. Πρώτα απ’ όλα, με την υποβολή καταγγελίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ). Στη συνέχεια αποφάσισε να προβεί σε αντίποινα επιβάλλοντας εισαγωγικούς δασμούς (ύψους 25% στις περισσότερες περιπτώσεις) σε ορισμένα αμερικανικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων, τα οποία υπόκεινται σήμερα σε εισαγωγικούς δασμούς 10%.

Μερικά εύγλωττα στοιχεία

Αυτά τα Στατιστικά στοιχεία προέρχονται από την Invest Securities: στο 2017, οι Αμερικανοί εξήγαγαν σχεδόν δύο εκατομμύρια οχήματα, αξίας 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παράλληλα, εισήγαγαν 8,3 εκατομμύρια (αξίας 192 δισεκατομμυρίων δολαρίων), εκ των οποίων πάνω από 6,8 εκατομμύρια προήλθαν από τέσσερις χώρες: Μεξικό (2,4 εκατομμύρια), Καναδάς (1,8 εκατομμύρια), Ιαπωνία (1,7) και Νότια Κορέα (0,9 εκατομμύρια). Όσον αφορά την Ευρώπη, η Γερμανία εξάγει μακράν τα περισσότερα οχήματα στη χώρα του θείου Σαμ. Υπάρχουν μόνο 657.000 μονάδες (σύμφωνα με τον VDA) για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων Γερμανικά, οι οποίοι ωστόσο κατέχουν το 90% της premium αγοράς στις ΗΠΑ. Η Γερμανία εισάγει οχήματα 166.000 από τις ΗΠΑ.

Υπολογίστε το μόνοι σας: 57 δισεκατομμύρια εξαγωγές σε σύγκριση με 192 δισεκατομμύρια εισαγωγές, οπότε μιλάμε για έλλειμμα περίπου 135 δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο για “αυτοκίνητα & ελαφρά Φορτηγά” για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο 2012, το έλλειμμα αυτό ήταν 105 δισεκατομμύρια. Προσθέστε σε αυτό το έλλειμμα στα εξαρτήματα (το οποίο αυξήθηκε από 40 σε 60 δισεκατομμύρια μέσα σε πέντε χρόνια) και στα βαρέα Φορτηγά (από 2,7 σε 8 δισεκατομμύρια από 2012 σε 2017) και σύντομα θα καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος ανταγωνιστικότητας που αντιμετωπίζει η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία (με τον ευρύτερο ορισμό).

Ζήτημα “προτύπων”;

Ο Αμερικανός πρόεδρος άνοιξε τις εχθροπραξίες πριν από λίγο καιρό: “Γιατί οι Γερμανοί δεν αγοράζουν τόσα αμερικανικά αυτοκίνητα όσα αγοράζουν οι Αμερικανοί Γερμανικά αυτοκίνητα;” Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Γερμανικά Sigmar Gabriel, δεν έχασε χρόνο για να απαντήσει: “Το μόνο που πρέπει να κάνουν οι Αμερικανοί είναι Μάρκα καλύτερα αυτοκίνητα”.

Αυτό που Μάιος αρχικά ακούγεται σαν πολιτικοί που επιδίδονται σε έναν καυγά, στην πραγματικότητα κρύβει μια υποβόσκουσα αλήθεια. Η αμερικανική αγορά αυτοκινήτων έχει επιβάλει πρότυπα “ποιότητας” τα οποία μοιράζονται μόνο … οι Αμερικανοί.

Και μετά, ούτε καν από όλους! Εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, ένα αυξανόμενο ποσοστό Αμερικανών αναζητά οχήματα που να συμβαδίζουν περισσότερο με τις συνήθειες του υπόλοιπου κόσμου, αφήνοντας την τοπική αγορά με σοβαρά προβλήματα ανταγωνιστικότητας.

Για να αντισταθμιστούν αυτά τα προβλήματα (τουλάχιστον εν μέρει), τίποτα δεν φαίνεται πιο λογικό από τη μετεγκατάσταση μέρους της συναρμολόγησης και της κατασκευής εξαρτημάτων. Ειδικά στο Μεξικό.

Έχοντας κατά νου το περίφημο προεκλογικό του σύνθημα “Πρώτα η Αμερική”, είναι εξίσου λογικό ο Ντόναλντ Τραμπ να προσπαθήσει να αντιστρέψει αυτή την τάση.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι αμερικανοί κατασκευαστές θα μπορούσαν να είναι αυτοί που θα πληγούν πρωτίστως από το μέτρο του Τραμπ. Για παράδειγμα, η Ford κατασκευάζει στο Μεξικό για την αγορά των ΗΠΑ.

Ένας μεγάλος πονοκέφαλος σε εξέλιξη;

Δίνοντας έμφαση στις εισαγωγές, ο Τραμπ μάλλον παρέβλεψε μια λεπτομέρεια: οι ξένοι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν επενδύσει σε εργοστάσια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, το μεγαλύτερο εργοστάσιο της BMW στον κόσμο βρίσκεται στο Σπάρτανμπουργκ της Βόρειας Καρολίνας. Η Mercedes-Benz διαθέτει επίσης εργοστάσιο στο Τασκαλούζα, Αλαμπάμα και η Volkswagen στο Τσαττανούγκα, Τενεσί.

Έτσι, ενώ οι κατασκευαστές Γερμανικά εξήγαγαν 657.000 οχήματα στον Νέο Κόσμο την περασμένη Έτος, παρήγαγαν επίσης περίπου 804.000 μονάδες (ακόμα σύμφωνα με τον VDA). Και σύμφωνα με το Bloomberg Intelligence, οι ίδιοι κατασκευαστές εξήγαγαν σχεδόν 490.000 οχήματα που παρήγαγαν στο Ηνωμένες Πολιτείες σε χώρες του υπόλοιπου κόσμου (συμπεριλαμβανομένου του Ευρώπη).

Έτσι, οι εν λόγω κατασκευαστές κινδυνεύουν να τιμωρηθούν διπλά από το τελωνειακό καθεστώς που επιβάλλουν οι δύο ήπειροι. Οι δασμοί – αν μετακυλιστούν στους καταναλωτές (τουλάχιστον εν μέρει), πράγμα που είναι βέβαιο – είναι πιθανό να αυξηθούν σε ορισμένα μοντέλα. Εκτός αν προσαρμόσουν τα μοντέλα παραγωγής τους, αποφασίζοντας να παράγουν πιο κοντά στις αγορές χωρίς να εξάγουν. Και αυτό έχει συνέπειες: η τροποποίηση των γραμμών παραγωγής ενός εργοστασίου αυτοκινήτων – ή, στην προκειμένη περίπτωση, πολλών εργοστασίων – κοστίζει χρήματα και δεν θα είναι φθηνή!

Εκτός αν οι κατασκευαστές δημιουργήσουν γραμμές συναρμολόγησης στο ΟΎΣΑ για να συναρμολογήσουν οχήματα που εισάγονται ως κιτ, με χαμηλότερη προστιθέμενη αξία από ένα παλιό καλό τοπικό εργοστάσιο με ένα στενό τοπικό δίκτυο προμηθευτών εξαρτημάτων. Αυτή η πρακτική θα τους επέτρεπε να αποφύγουν τους δασμούς.

Και αν ο Αμερικανός πρόεδρος επιτεθεί επίσης σε ανταλλακτικά αυτοκινήτων, η κυβέρνησή του κινδυνεύει να ξεριζώσει τα μαλλιά της. Πόσο αμερικανικά θα είναι αυτά τα μέρη; Οι αλυσίδες εφοδιασμού εξαρτημάτων είναι συχνά πολύ μεγάλες. Στην πραγματικότητα Μάιος κατασκευάζονται στο Ευρώπη (ή αλλού), τροποποιούνται στις ΗΠΑ και στη συνέχεια αποστέλλονται πίσω σε άλλο Χώρα για να συναρμολογηθούν σε κιτ πριν επιστρέψουν στις ΗΠΑ στον προμηθευτή ενός μεξικανικού κατασκευαστής. Παρακολουθήστε αυτό το διάστημα!

Ευτυχώς, οι εισαγωγές/εξαγωγές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων από και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν οριακές.

Share: